1)Unha comida?
A tortilla da miña
nai sen duda.
2)Unha bebida?
E difícil escoller
unha sola pero… Un Gin Tonic
3)Un Lugar?
Carnota e
concretamente Boca de rio
4) Unha
características que queres nunha persoa?
A disciplina
5) Unha
característica que odias nunha persoa?
As mentiras¡¡¡¡
Odio a xente mentireira e moito máis pillala en renuncios.
6) Playa ou montaña?
Playa por suposto
7)Un gol?
O de Markitos cando
xogamos en juveniles, Covas-Portomouro pensó que ala pola temporada 97-98.
Despeja un balón desde a nosa área e enchufa por toda a escuadra.De feito
recordo que celebramos o gol tirados todos no noso e o lado da área grande…
8)Un pase?
Calquera dos de
Xavi ainda que o noso Joshi tamen se lle da bastante ben.
9) Un adestrador??
Duarte
10)Un momento
futbolístico especial?
O ascenso de 3ª a
2ª cando lle pudemos firmar na calva a Brea.
11)Unha manía
futbolística?
Presignarse o
entrar o campo.
12)Un posto na
clasicificación?
Primeiro, ainda que
co Porto últimamente...
13) O mellor
consello que che deron foi....
Nunca digas que non
eres capaz de facelo sen antes intentalo
Por último un
pequeno repaso da carreira futbolística....
Portomouro xuvenis
con algunhas anecdotas e amigos ... etc
Carreira ou
arrastrarse polos campos pois creo que é o que veño facendo nos últimos anos…
A verdade que
empezou moi moi mal.Xusto o día que ia a facer a ficha para o Portomouro todo
feliz na miña moto tiven un accidente do cal saín ca cara cortada e cunha perna
rota, pero bueno polo menos salín… Xa empezara a entrenar e era o primeiro ano,
ainda non había juveniles e o entrenador era Beny . Logo de 5 meses de
recuperación esperei o ano seguinte que xa había juveniles. No primeiro partido
amistoso que xogamos fora contra o Trazo xa me expulsaron por chuspirlle a cara o
porteiro¡¡¡ Que desastre¡¡¡ Vaia payaso ( eu claro). Empezamos a liga e creo
que gañamos tres ou catro partidos en toda a temporada, o que máis molaba era
ir todo equipo en dous coches, catro ian no coche de Farruco (que era o
entrenador) e os outros nove ou dez con Brea…Era o mítico micro Bus BX, moita
paciencia tiña.No ano seguinte xa tiñamos mellor equipo pero como nos maiores
non tiñan xente iamos con eles.O final non xogabamos nin cos juveniles nin cos
maiores.
Con 18 anos
deixeino e marchei para Canarias a traballar (cabeza loca) durante 9 meses e o
ano seguinte volvín a xogar con tan mala sorte que rompín o menisco e durante
seis meses estiben sen xogar.
Era a millor época,
aínda que estábamos en terceira era un nivel moi superior a que temos hoxe en
segunda e o noso posto solia ser entre os 6 primeiros pero nunca chegaba para
ascender, ata que veu Duarte como entrenador e o ano seguinte xa ascendemos.
As anécdotas dese
ano foron. Duarte nun partido dille a Felix:- ¿Ti drogaste chaval? E a Fer ¿A
ti que che teñen que dar cun martillo na cabeza pa que te tires?
Despois estivemos
un par de anos en segunda e creo que descendemos estando ainda Duarte como
entrenador.
A temporada
seguinte creo que veu Cao e nese mismo ano xa ascendemos, a verdade que fora un
bo ano.Estabamos coma motos todos.
Algo que recordo
desa época e ver a Joshi e a Rañolas comendo mazáns e bebendo quintos no
entrenamento.Cando chegaban o campo salpicabanse un pouco na fonte e ala a
facer que sudaban….vaia lambóns.
E tamen ese ano
cando Brea me dixo un día as palabra máxicas –Se Alberto é o medio centro do
Portomouro, apaga e vámonos¡¡¡ a mín parecíume un pouquiño mal cando o dixo
pero creo que tiña moita razón.
Ese ano volvín a romper o
menisco pero da outra rodilla e tiven que operarme de novo. Outros 4 meses sen
xogar… así foron pasando temporadas, arrastrándome un pouco
Por motivos de
traballlo nos últimos cinco ou seis anos pois non entrenei casi nada en
Portomouro, e claro, así me foi¡¡¡¡.
Estando nas Pontes
fun a a entrenar o primeiro ano co Roupar que xogaba en primeira regional da
zona de Lugo pero eran unha banda e os dous seguintes fun a entrenar co Narahío
que xogaba en segunda regional na zona de Ferrol,
Funme para Coruña a
traballar, e de vez en cando ia entrenar a Portomouro pero era moito tute e
empecei a entrenar co Larín, que estaba en segunda tamen coma nos.
Ahora neste último
ano pois estiven en Cartagena e tampouco xoguei nada, bueno un par de partidos
na Praia cos rapaces¡¡¡¡
Este ano xa se está
acabando e creo que é o mellor que nos pode pasar porque a verdade que
empezamos moi ben pero desinflamonos moi pronto e se chega a haber 3 xornadas
máis incluso pensó que podíamos chegar a descender.
Por certo neste ano
tiven outra lesión, no partido co Tabeirós o porteiro salíu a un balón e
partíume unha costilla. Moi majo o chaval¡¡¡
Son moitas as
cousas e anécdotas que me pasaron no Portomouro, podese dicir que todas
positivas porque o que brinda alí e bo rollo e compañerismo.Somos casi todos
amigos desde pequenos e os que viñeron máis tarde foron integrándose moi ben.
Espero que eso siga sendo así moitos anos e que para o ano lle damos unha
alegría a aficción porque xa o merecen.
