¿Unha comida? Lubina a plancha ,pero en xeral
calquera tipo de pescado
¿Unha bebida? unha 1906 ben fría e en copa.
¿Un lugar especial? Suiza encantame, pero tamén me gustaría
vivir en calquera país nórdico
Unha característica que che gusta na xente ?Sinceridade
¿Unha que
odias? A impuntualidade
¿Playa ou
montaña? Montaña
¿Un gol? O que marcou Jorge no torneo de Ons, no
que finalmente gañamos.
¿Un pase? Un non, dous. o que lle dou Anxo a Josi en
Tabeirós. Non se me olvidara nunca. Josi taba a dous metros de Anxo e Anxo
mandoulle un repolo.jaja. Despois están os que da o Ruso, simplemente
perfectos.
¿Un adestrador? O único que sabe motivar de forma especial
a cada xogador e sabe sacar o mellor de cada un é José Manuel.
¿ Un momento especial? cando os juveniles do ano pasado gañamos
o torneo de bazar. despois deso, non volveron a facer o torneo.
¿Unha manía? Eu non teño mariconadas desas.
¿Un posto? este ano gustariame quedar 4.
e por último,
un consello...? mais que consello foi un momento de
lucidez de brea. díxome: simóm, desde que deixei o portomouro non aprendeches
nada, sigues tam burro coma sempre!
Carreira futbolística...
Como repaso a miña carreira futbolística
teño que decir que empecei a xogar nos xuvenís do portomouro con 14 anos.
Despois jorge mais eu estivemos xogando no dubra media temporada nos cadetes.
Quizais fora un dos momentos mais bos, con 14-15 anos marchavas practicamente
todo o día da casa, sen ningún tipo de preocupación. O único que se podía votar
de menos é o bo rollo e o grupo de amigos que hai no portomouro. Por este
motivo, levo dez anos con esta xente.
Que pelotas e este tipo...
ResponderEliminarJoder esta de puta madre o do pase jaja
grande simon...moi bo xogador!! ich shätze dich...
ResponderEliminara verdade é que vaia golazo,jojojo
ResponderEliminaraqueles sí que eran bos anos...despois acabamos limpando locales por aí adiante.
Os juveniles do ano pasado foi un antes e un despois na historia dos torneos en santa comba e alrededores.
ah, por moi pelota q sexas con joshi non vas xogar un minuto...xa o decía Brea (el poeta del fútbol).
unha aperta a todos desde o outro lado do atlántico. vou mexar na praia para ver se vos chega a auga máis quente.